1 Եւ Տիրոջ խօսքը եղաւ Ամաթիի որդի ա Յովնանին ասելով. 2 Վեր կաց գնա բ Նինուէ մեծ քաղաքը, եւ քարոզիր նորա դէմ. Որովհետեւ գ նորանց չարութիւնը վեր է եկել իմ առաջին։ 3 Բայց Յովնան դ վեր կացաւ, որ Տիրոջ երեսիցը Թարսիս փախչէ, եւ իջաւ ե Յոպպէ եւ մի նաւ գտաւ որ Թարսիս էր գնում, եւ նորա վարձքը տուաւ, ու նորա մէջն իջաւ, որ նորանց հետ Թարսիս գնար զ Տիրոջ երեսիցը։
4 Եւ է Տէրը մի մեծ քամի հանեց ծովի վերայ, եւ մեծ փոթորիկ եղաւ ծովումը, եւ նաւը ուզում էր փշրուիլ։ 5 Եւ նաւավարները վախեցան, եւ ամեն մարդ իր աստուծուն էր աղաղակում, եւ ը այն կարասիները, որ նաւումն էին, գցեցին ծովը, որ իրանց վերայից թեթեւացնեն. Իսկ Յովնանը իջել էր նաւի խորքը եւ պառկել ու խոր քնել։ 6 Եւ նաւապետը նորա մօտ եկաւ եւ ասեց նորան, Ի՞նչ ես մրափել. Վեր կաց թ աղաղակիր քո Աստուծուն, ժ գուցէ Աստուած յիշէ մեզ, եւ մենք չ’կորչենք։
7 Եւ մէկզմէկի ասում էին. Եկէք ի վիճակ գցենք ու իմանանք, թէ ո՞ւմ պատճառով է եկել մեզ այս չարիքը. Եւ վիճակ գցեցին, եւ վիճակը ընկաւ Յովնանին։ 8 Եւ նորան ասեցին. լ Մէկ ասիր մեզ, թէ ում պատճառով է այս չարիքը եկել մեզ վերայ, ի՞նչ է քո բանը, եւ ո՞րտեղից ես գալիս. Ո՞րն է քո երկիրը, եւ դու ո՞ր ժողովրդիցն ես։ 9 Եւ նա նորանց ասեց. Ես Եբրայեցի եմ, եւ ես պաշտում եմ երկնքի Աստուծուն՝ Տիրոջը, խ որ ստեղծել է ծովը եւ ցամաքը։ 10 Եւ այն մարդիկը վախեցան մեծ վախով եւ ասեցին նորան. Դա ի՜նչ ես արել դու. Որովհետեւ այն մարդիկն իմացան որ նա փախչում է Տիրոջ երեսիցը, որովհետեւ պատմեց նորանց։ 11 Եւ ասեցին նորան. Մենք քեզ ի՞նչ անենք, որ ծովը դադարէ մեզ վերայ. Որովհետեւ ծովը գնալով ալեկոծվում էր։ 12 Եւ նա ասեց նորանց. ծ Առէք ինձ եւ գցեցէք ինձ ծովը, եւ ծովը կ’դադարէ ձեզ վերայ. Որովհետեւ ես գիտեմ որ իմ պատճառով է եկել այս մեծ փոթորիկը ձեզ վերայ։
13 Եւ այն մարդիկը թիաւարում էին որ ետ հասնեն ցամաքին, կ բայց չէին կարողանում, որովհետեւ ծովը գնալով ալեկոծվում էր նորանց վերայ։ 14 Եւ նորանք աղաղակեցին Եհովային եւ ասեցին. Ո՛հ, Եհովայ, աղաչում ենք, թող չ’կորչենք այս մարդի անձի պատճառով, եւ հ անմեղ արիւն մի դնիր մեզ վերայ, որովհետեւ դու, ով Եհովայ, ձ ինչպէս որ ուզում ես՝ անում ես։ 15 Եւ առան Յովնանին եւ ծովը գցեցին նորան. Եւ ղ ծովը դադարեց իր կատաղութիւնիցը։ 16 Եւ այն մարդիկը ճ մեծ երկիւղով վախեցան Տէրիցը, եւ զոհեր մատուցին Տիրոջը եւ ուխտեր արին։
17 Եւ Տէրը հրամայեց մի մեծ ձկան, որ Յովնանին կուլ տայ. Եւ մ Յովնանը ձկան փորումն էր երեք օր եւ երեք գիշեր։
Հովնան 1